فرستنده و گیرنده فیبر نوریمعمولاً در محیط‌های واقعی شبکه که کابل‌های اترنت را نمی‌توان پوشش داد و باید از فیبرهای نوری برای افزایش فاصله انتقال استفاده شود، استفاده می‌شود.در همان زمان، آنها همچنین نقش بزرگی در کمک به اتصال آخرین مایل خطوط فیبر نوری به شبکه‌های شهری و شبکه‌های بیرونی ایفا کرده‌اند.نقش.

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی طبیعت

حالت تکفرستنده و گیرنده فیبر نوری: فاصله انتقال 20 کیلومتر تا 120 کیلومتر فرستنده و گیرنده فیبر نوری چند حالته: فاصله انتقال 2 کیلومتر تا 5 کیلومتر به عنوان مثال، قدرت انتقال فرستنده فیبر نوری 5 کیلومتری معمولاً بین 20- و -14 دسی بل است و حساسیت دریافت آن نیز -30db، با استفاده از طول موج 1310nm.در حالی که قدرت انتقال یک فرستنده گیرنده فیبر نوری 120 کیلومتری بیشتر بین 5- تا 0 دسی بل است و حساسیت دریافت آن 38- دسی بل است و از طول موج 1550 نانومتر استفاده می شود.

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی مورد نیاز

فرستنده و گیرنده فیبر نوری تک فیبر: داده های دریافتی و ارسالی روی یک فیبر فیبر دو فیبر ارسال می شود.فرستنده و گیرنده فیبر نوری: داده های دریافتی و ارسالی روی یک جفت فیبر نوری ارسال می شود همانطور که از نام آن مشخص است تجهیزات تک فیبر می توانند نیمی از فیبر نوری را ذخیره کنند، یعنی برای دریافت و ارسال اطلاعات روی یک فیبر نوری که برای مکان ها بسیار مناسب است. جایی که منابع فیبر نوری کم است.این نوع محصول از فناوری مالتی پلکس تقسیم طول موج استفاده می کند و طول موج های مورد استفاده بیشتر 1310 نانومتر و 1550 نانومتر است.با این حال، از آنجایی که هیچ استاندارد بین المللی یکپارچه ای برای محصولات فرستنده گیرنده تک فیبری وجود ندارد، ممکن است بین محصولات سازنده های مختلف هنگام اتصال به یکدیگر ناسازگاری وجود داشته باشد.علاوه بر این، به دلیل استفاده از مالتی پلکسی تقسیم طول موج، محصولات فرستنده گیرنده تک فیبری به طور کلی دارای ویژگی تضعیف سیگنال بزرگ هستند.

سطح کار / نرخ

فرستنده و گیرنده فیبر نوری اترنت 100M: کار در لایه فیزیکی فرستنده و گیرنده فیبر نوری اترنت تطبیقی ​​10/100M: کار در لایه پیوند داده با توجه به سطح/نرخ کاری، می توان آن را به فرستنده های فیبر نوری 10M، 100M، 10/100M تقسیم کرد. فرستنده و گیرنده فیبر نوری تطبیقی، فرستنده و گیرنده فیبر نوری 1000M و فرستنده گیرنده 10/100/1000 تطبیقی.در میان آنها، محصولات فرستنده گیرنده 10M و 100M در لایه فیزیکی کار می کنند، و محصولات فرستنده گیرنده که در این لایه کار می کنند، داده ها را ذره ذره به جلو می برند.این روش فوروارد دارای مزایای سرعت حمل و نقل سریع، نرخ شفافیت بالا و تاخیر کم است.برای استفاده در پیوندهای با نرخ ثابت مناسب است.در عین حال، از آنجایی که چنین دستگاه‌هایی قبل از برقراری ارتباط عادی، فرآیند مذاکره خودکار را ندارند، از نظر جنسیت و ثبات بهتر با هم سازگار هستند.

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی ساختار

فرستنده و گیرنده فیبر نوری رومیزی (مستقل): تجهیزات مشتری مستقل: فرستنده گیرنده فیبر نوری روی قفسه (مژولار): نصب شده در یک شاسی شانزده شیار، با استفاده از منبع تغذیه متمرکز با توجه به ساختار، می توان آن را به رومیزی (پایه) تقسیم کرد. به تنهایی) فرستنده و گیرنده فیبر نوری و فرستنده و گیرنده فیبر نوری رک.فرستنده و گیرنده فیبر نوری رومیزی برای یک کاربر مناسب است، مانند برقراری ارتباط با یک سوئیچ واحد در راهرو.فرستنده‌های فیبر نوری رک (مژولار) برای جمع‌آوری چندین کاربر مناسب هستند.در حال حاضر اکثر رک های داخلی محصولات 16 شیار هستند، یعنی می توان تا 16 فرستنده و گیرنده فیبر نوری مدولار را در یک رک قرار داد.

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی نوع مدیریت

فرستنده و گیرنده فیبر نوری اترنت مدیریت نشده: وصل و بازی، تنظیم حالت کار پورت الکتریکی از طریق کلید شماره گیری سخت افزاری نوع مدیریت شبکه فرستنده گیرنده فیبر نوری اترنت: پشتیبانی از مدیریت شبکه درجه یک

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی مدیریت شبکه

می توان آن را به فرستنده های فیبر نوری مدیریت نشده و فرستنده های فیبر نوری تحت مدیریت شبکه تقسیم کرد.اکثر اپراتورها امیدوارند که تمام دستگاه‌های موجود در شبکه‌هایشان را بتوان از راه دور مدیریت کرد.محصولات فرستنده و گیرنده فیبر نوری مانند سوئیچ ها و روترها به تدریج در این جهت در حال توسعه هستند.فرستنده‌های فیبر نوری که می‌توانند شبکه شوند را می‌توان به مدیریت شبکه دفتر مرکزی و مدیریت شبکه پایانه کاربر تقسیم کرد.فرستنده‌های فیبر نوری که می‌توانند توسط دفتر مرکزی مدیریت شوند، عمدتاً محصولاتی هستند که روی قفسه‌ها نصب می‌شوند و اکثر آنها ساختار مدیریتی Master-Slave را اتخاذ می‌کنند.از یک طرف، ماژول مدیریت شبکه اصلی نیاز به نظرسنجی اطلاعات مدیریت شبکه در رک خود دارد، و از طرف دیگر، همچنین نیاز به جمع آوری تمام رک های فرعی دارد.سپس اطلاعات موجود در شبکه جمع آوری شده و به سرور مدیریت شبکه ارسال می شود.به عنوان مثال، سری OL200 محصولات فرستنده و گیرنده فیبر نوری تحت مدیریت شبکه ارائه شده توسط Wuhan Fiberhome Networks از ساختار مدیریت شبکه 1 (master) + 9 (slave) پشتیبانی می کند و می تواند تا 150 فرستنده و گیرنده فیبر نوری را در یک زمان مدیریت کند.مدیریت شبکه سمت کاربر را می توان به سه روش اصلی تقسیم کرد: روش اول اجرای یک پروتکل خاص بین دفتر مرکزی و دستگاه مشتری است.پروتکل وظیفه ارسال اطلاعات وضعیت مشتری به دفتر مرکزی را بر عهده دارد و CPU دستگاه دفتر مرکزی این حالت ها را مدیریت می کند.اطلاعات و ارسال آن به سرور مدیریت شبکه؛دوم این است که فرستنده و گیرنده فیبر نوری دفتر مرکزی می تواند توان نوری را در پورت نوری تشخیص دهد، بنابراین هنگامی که مشکلی در مسیر نوری وجود دارد، می توان از توان نوری برای تعیین اینکه آیا مشکل در فیبر نوری است یا خیر استفاده کرد. خرابی تجهیزات کاربر؛سوم، نصب CPU کنترل اصلی بر روی فرستنده فیبر در سمت کاربر، به طوری که سیستم مدیریت شبکه از یک طرف می تواند وضعیت کار تجهیزات سمت کاربر را نظارت کند و همچنین می تواند پیکربندی از راه دور و راه اندازی مجدد از راه دور را درک کند.در میان این سه روش مدیریت شبکه سمت کلاینت، دو روش اول صرفاً برای نظارت از راه دور تجهیزات سمت مشتری است، در حالی که سومی مدیریت شبکه از راه دور واقعی است.اما از آنجایی که روش سوم یک CPU در سمت کاربر اضافه می کند که هزینه تجهیزات سمت کاربر را نیز افزایش می دهد، دو روش اول از نظر قیمت مزایای بیشتری دارند.همانطور که اپراتورها خواستار مدیریت شبکه تجهیزات بیشتر و بیشتری هستند، اعتقاد بر این است که مدیریت شبکه فرستنده‌های فیبر نوری کاربردی‌تر و هوشمندتر می‌شود.

طبقه بندی فرستنده و گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی منبع تغذیه

منبع تغذیه داخلی فرستنده و گیرنده فیبر نوری: منبع تغذیه سوئیچینگ داخلی یک منبع تغذیه درجه حامل است.منبع تغذیه خارجی فرستنده و گیرنده فیبر نوری: منبع تغذیه ترانسفورماتور خارجی بیشتر در تجهیزات غیرنظامی استفاده می شود.

طبقه بندی فرستنده گیرنده فیبر نوری: طبقه بندی روش کار

حالت تمام دوبلکس به این معنی است که وقتی ارسال و دریافت داده ها تقسیم می شوند و توسط دو خط انتقال مختلف منتقل می شوند، هر دو طرف در ارتباط می توانند همزمان ارسال و دریافت کنند.چنین حالت انتقال یک سیستم تمام دوبلکس است.در حالت فول دوبلکس، هر انتهای سیستم ارتباطی به یک فرستنده و یک گیرنده مجهز است، بنابراین می توان داده ها را کنترل کرد تا در هر دو جهت به طور همزمان منتقل شوند.حالت تمام دوبلکس نیازی به تغییر جهت ندارد، بنابراین تاخیر زمانی ناشی از عملیات سوئیچینگ وجود ندارد.حالت نیمه دوبلکس به استفاده از یک خط انتقال هم برای دریافت و هم برای ارسال اشاره دارد.اگرچه داده ها را می توان در هر دو جهت انتقال داد، اما دو طرف نمی توانند همزمان داده ها را ارسال و دریافت کنند.این حالت انتقال نیمه دوبلکس است.هنگامی که حالت نیمه دوبلکس اتخاذ می شود، فرستنده و گیرنده در هر انتهای سیستم ارتباطی از طریق سوئیچ دریافت / ارسال به خط ارتباطی منتقل می شوند تا جهت را تغییر دهند.بنابراین تاخیر زمانی رخ خواهد داد.