GPON چیست؟
فناوری GPON (Gigabit-Capable PON) آخرین نسل استاندارد دسترسی یکپارچه نوری غیرفعال پهن باند بر اساس استاندارد ITU-TG.984.x است.دارای مزایای زیادی مانند پهنای باند بالا، راندمان بالا، پوشش زیاد و رابط کاربری غنی است.اکثر اپراتورها آن را به عنوان یک فناوری ایده آل برای تحقق باند پهن و تحول جامع خدمات شبکه دسترسی می دانند.
GPON اولین بار توسط سازمان FSAN در سپتامبر 2002 پیشنهاد شد. بر این اساس ITU-T فرمول ITU-T G.984.1 و G.984.2 را در مارس 2003 تکمیل کرد و G.984.1 و G.984.2 را در فوریه و ژوئن تکمیل کرد. 2004. 984.3 استانداردسازی.بنابراین در نهایت خانواده استاندارد GPON تشکیل شد.
ساختار اصلی تجهیزات مبتنی بر فناوری GPON مشابه PON موجود است.همچنین از OLT (ترمینال خط نوری) در دفتر مرکزی و ONT/ONU (ترمینال شبکه نوری یا به نام واحد شبکه نوری) در سمت کاربر تشکیل شده است.ODN (شبکه توزیع نوری) متشکل از فیبر SM و تقسیم کننده غیرفعال (Splitter) و یک سیستم مدیریت شبکه.
برای سایر استانداردهای PON، استاندارد GPON پهنای باند بی‌سابقه‌ای را با نرخ پایین‌دستی تا 2.5 گیگابیت بر ثانیه ارائه می‌کند و ویژگی‌های نامتقارن آن می‌تواند بهتر با بازار خدمات داده پهنای باند سازگار شود.این سرویس تضمین کامل QoS را ارائه می دهد و سلول های ATM و (یا) فریم های GEM را همزمان حمل می کند.توانایی خوبی در ارائه سطوح خدمات، پشتیبانی از تضمین QoS و دسترسی کامل به خدمات دارد.هنگام حمل فریم های GEM، سرویس های TDM را می توان به فریم های GEM نگاشت، و فریم های استاندارد 8 کیلوهرتز (125μs) می توانند مستقیماً از خدمات TDM پشتیبانی کنند.به عنوان یک استاندارد فنی در سطح مخابرات، GPON مکانیسم حفاظتی و عملکردهای OAM کامل را در سطح شبکه دسترسی نیز مشخص می کند.
در استاندارد GPON، انواع خدماتی که نیاز به پشتیبانی دارند شامل سرویس های داده (سرویس های اترنت، از جمله سرویس های IP و جریان های ویدئویی MPEG)، خدمات PSTN (سرویس های POTS، ISDN)، خطوط اختصاصی (T1، E1، DS3، E3، و خدمات خودپرداز).) و خدمات ویدئویی (فیلم دیجیتال).چند سرویس در GPON برای انتقال به سلول‌های ATM یا فریم‌های GEM نگاشت می‌شوند که می‌توانند تضمین‌های QoS مربوطه را برای انواع خدمات مختلف ارائه دهند.