1.1 اسپلیتر نوری غیرفعال

اسپلیتر نوری غیرفعال یکی از اجزای مهم شبکه PON است.عملکرد اسپلیتر نوری غیرفعال تقسیم توان نوری یک سیگنال نوری ورودی به چند خروجی است.به طور معمول، اسپلیتر به تقسیم نور از 1:2 تا 1:32 یا حتی 1:64 دست می یابد.ویژگی اسپلیتر اپتیکال غیرفعال این است که نیازی به منبع تغذیه ندارد و سازگاری محیطی قوی دارد.از آنجایی که کانال بالادستی EPON تقسیم زمانی توسط همه چندگانه استONUs، هر ONU می تواند داده ها را در یک پنجره زمانی مشخص ارسال کند.بنابراین، کانال بالادست EPON سیگنال های انفجاری را ارسال می کند، که نیاز به استفاده از دستگاه های نوری دارد که سیگنال های انفجاری را در ONU و OLT ها پشتیبانی می کنند.

تقسیم کننده های نوری غیرفعال در شبکه های PON به طور کلی به دو نوع تقسیم می شوند: تقسیم کننده های مخروطی همجوشی سنتی و تقسیم کننده موجر نوری مسطح تازه در حال ظهور.

1.2 توپولوژی فیزیکی

شبکه EPON از ساختار توپولوژی نقطه به چند نقطه به جای ساختار نقطه به نقطه استفاده می کند که تا حد زیادی در مقدار فیبر نوری و هزینه های مدیریت صرفه جویی می کند.PONOLTتجهیزات تعداد لیزرهای مورد نیاز دفتر مرکزی را کاهش می دهد و OLT توسط بسیاری از کاربران ONU ​​به اشتراک گذاشته می شود.علاوه بر این، EPON از فناوری اترنت و فریم‌های استاندارد اترنت برای حمل سرویس جریان اصلی - سرویس IP بدون هیچ گونه تبدیلی استفاده می‌کند.

1.3 همگام سازی انفجاری لایه فیزیکی EPON

به منظور کاهش هزینه های ONU، فن آوری های کلیدی ازEPONلایه فیزیکی بر روی OLT متمرکز شده است، از جمله: همگام سازی سریع سیگنال های انفجاری، همگام سازی شبکه، کنترل توان ماژول های فرستنده گیرنده نوری، و دریافت تطبیقی.

از آنجایی که سیگنال دریافتی توسط OLT یک سیگنال انفجاری از هر ONU است، OLT باید بتواند در مدت زمان کوتاهی به همگام سازی فاز دست یابد و سپس داده ها را دریافت کند.علاوه بر این، از آنجا که کانال uplink حالت TDMA را می پذیرد و فناوری جبران تاخیر انتقال فیبر نوری 20 کیلومتری همگام سازی شکاف زمانی کل شبکه را متوجه می شود، بسته های داده به شکاف زمانی تعیین شده توسط الگوریتم OBA می رسند.علاوه بر این، با توجه به فواصل متفاوت هر ONU از OLT، برای ماژول دریافت کننده OLT، قدرت اسلات های زمانی مختلف متفاوت است.در برنامه های DBA حتی قدرت یک اسلات زمانی متفاوت است که به آن افکت دور نزدیک می گویند.بنابراین، OLT باید بتواند به سرعت نقاط تصمیم گیری سطح "0" و "1" خود را تنظیم کند.به منظور حل "اثر دور نزدیک"، یک طرح کنترل توان پیشنهاد شده است، و OLT پس از محدوده، ONU را از سطح توان انتقال از طریق بسته های مدیریت عملیات و نگهداری (OAM) مطلع می کند.از آنجا که این طرح هزینه ONU و پیچیدگی پروتکل لایه فیزیکی را افزایش می دهد و عملکرد انتقال خط را به دورترین سطح ONU از OLT محدود می کند، توسط گروه کاری EFM پذیرفته نشده است.