Door het licht kunnen we de omringende bloemen en planten en zelfs de wereld observeren.Niet alleen dat, maar door het "licht" kunnen we ook informatie verzenden, wat glasvezelcommunicatie wordt genoemd. Het tijdschrift Scientific American merkte ooit op: "Vezelcommunicatie is een van de vier belangrijkste uitvindingen sinds de Tweede Wereldoorlog. Zonder glasvezelcommunicatie, zouden er vandaag geen internet- en communicatienetwerken zijn.”
Glasvezelcommunicatie is een communicatiemethode waarbij lichtgolven worden gebruikt als drager en optische vezels of optische vezels worden gebruikt als transmissiemedium. De oorsprong van "lichte" communicatie in de moderne zin dateert uit de optische telefoon uitgevonden door Bell in 1880. De optische telefoon bevat een lichtbron van een booglamp, een microfoon die de lichtstraal opvangt als reactie op het geluid en een ontvanger die het oorspronkelijke geluidssignaal herstelt. Het principe is dat de stem van de zender wordt omgezet in een optisch signaal .Na verzending keert de ontvanger terug naar een elektrisch signaal en vervolgens wordt het elektrische signaal hersteld naar een spraakoproep.
Hoewel "lichte" communicatie een goede start heeft, is de glasvezelcommunicatietechnologie lange tijd niet goed ontwikkeld. Ten eerste omdat er geen geschikte lichtbron werd gevonden. Ten tweede was er geen goed medium voor het verzenden van optische signalen. de jaren zestig inspireerden wetenschappers met de geboorte van robijnlasers.Lasers hebben de voordelen van een smal spectrum, goede directionaliteit en hoge frequentie- en fase-uniformiteit, waardoor ze een ideale bron zijn voor glasvezelcommunicatie. In 1966 stelde Nobelprijswinnaar Gao Song voor om kwartsglasvezel te gebruiken als optische vezel) als het medium voor optische communicatie. Op basis van deze theorie gaf Corning Company uit de Verenigde Staten in 1970 30 miljoen dollar uit om drie 30 meter lange vezelmonsters te produceren, 's werelds eerste vezel die praktisch is waarde voor glasvezelcommunicatie.Op dit punt heeft de optische vezelcommunicatietechnologie de lente van ontwikkeling ingeluid.
Glasvezelcommunicatie bestaat hoofdzakelijk uit drie delen: glasvezel, optische zender en optische ontvanger.In het kort kan een optische zender een origineel signaal omzetten in een optisch signaal, dat via het glasvezelkanaal naar de optische ontvanger wordt gestuurd en uiteindelijk herstelt de optische ontvanger het ontvangen signaal naar het oorspronkelijke signaal.
Mensen hebben kosten noch moeite gespaard om glasvezelcommunicatietechnologie te ontwikkelen, omdat het niet alleen superieure technische voordelen heeft, maar ook een sterk economisch concurrentievermogen in vergelijking met eerdere communicatiemethoden. De optische draaggolffrequentie die wordt gebruikt voor glasvezelcommunicatie ligt in de orde van grootte van 100 THz, ver overschrijding van de frequentie van microgolven van 1 GHz tot 10 GHz. Dit betekent dat de informatiecapaciteit van optische communicatie 10.000 keer hoger is dan die van microgolfsystemen. Bovendien heeft glasvezelcommunicatie ook een goed anti-interferentievermogen, zoals anti- achtergrondgeluid en anti-elektromagnetische interferentie, die tot op zekere hoogte communicatieprivacy en veiligheid kunnen garanderen, en de grootte is klein en gemakkelijk te leggen.
Tegenwoordig wordt glasvezelcommunicatie veel gebruikt in communicatienetwerken, internet en kabeltelevisienetwerken.Het ontwikkelt zich in de richting van hoge snelheid, pakketvorming, netwerken en intelligentie, waardoor het communicatieveld nieuw leven wordt ingeblazen. Met de snelle opkomst van de toepassing van mobiel internet, cloud computing, big data en internet der dingen, de De toename van het verkeer brengt ook grote uitdagingen met zich mee voor het informatie- en communicatienetwerk, en het oplossen van het probleem van "uitbarstende groei" van de netwerkgegevensstroom wordt een competitief hoogland op het gebied van wereldwijde informatie en communicatie.
Dit werk is het originele werk van "populair wetenschappelijk China - wetenschappelijk principe één punt om te begrijpen"