Gerçek hayatta ışık hızından dolayı bilgi aktarımı için ışık geliştiririz.
İletişim kurmak için genellikle sesi kullandığımız gibi, bir kişi konuşmak isterse ses organı dokusunun desteğine ihtiyaç duyar.Örneğin boğazımız en önemli ses organlarımızdan biridir ve tabii ki en önemlisi de boğazımızın içindeki ses teli dokusudur.
Aynı şekilde, konuşmamıza yardımcı olması için ışığı kullanmak istiyorsak, ışıklı bir organa da ihtiyacımız var.Işık modülü bir gırtlak gibidir ve ışıklı bir cihaz, tosa adı verilen ses teli dokusuna benzetilebilir.
Elbette iletişim etkileşimli bir süreçtir, bu nedenle konuşmanın yanı sıra yeterli değil, dinleyebilmek de gereklidir.İnsan vücudunda, dinlememize yardımcı olan kulaklarımız vardır.Benzer şekilde optik iletişimde de ışığı alan modüllerimiz var.Işığı alabilen cihazlar, rosa dediğimiz kulak zarına karşılık gelir.Hem konuşabilen hem de dinleyebilen bir cihaza bosa denir.
Ancak gerçek hayatta biz bireylerin hangi sesleri çıkarabileceği temel olarak doğumdan sonra veya ses değişim sürecinden sonra belirlenir.Genellikle A, B'nin sesini çıkaramaz ve B, A'nın sesini pek çıkaramaz. Aynısı optik modüller için de geçerlidir.Tek bir mod için A modülü, B modülünün dalga boyunu yayamaz. Aynısı alım için de geçerlidir.Tek bir mod için optik modül ayırt edemez.Bilgiyi alabilmesi için ona kimin konuştuğunu söylemelisiniz (ışığın dalga boyuna karşılık gelen modülü kullanarak).
"Böyle aptal bir modül pratik ihtiyaçları karşılayamaz, bu yüzden kolayca takıp çıkarılabilen bir optik modül kullanarak bunu telafi edebiliriz.Bu noktada, optik modül bir ses dönüştürücüye eşdeğerdir ve yaymasını istediğiniz herhangi bir sesi (hangi dalga boyunda) yapabilirsiniz.”